Zmiennicy - WPT 1313

Historia "Mazepy" i zemsty Wojewody, to typowy miłosny trójkąt, albo nawet pięciokąt. Król Jan Kazimierz goszcząc na zamku Wojewody czyni zaloty do małżonki tego ostatniego (wojewodziny Amelii). Podobne starania względem tej samej pani wykazuje paź króla Mazepa. W wyniku nocnej eskapday do Wojewodziny król Jan Kazimierz zostaje ranny w rękę przez pasierba Amelii - Zbigniewa (który jak pozostali mężczyźni darzy ją uczuciem i to dość nietypowym jak na macochę).  Mazepa ratując honor swojego króla bierze na siebie odpowiedzialność- raniąc się w rękę i wkrótce wyjeżdża z zamku jako poseł. Nie wie jednak, że król, za którego nadstawiał głowy w dowód wdzięczności planuje wyeliminować Mazepę ze świata żywych, także po to by stać się jedynym pretendentem do ręki Wojewodziny. Gdy Mazepa dowiaduje się o tym przypadkiem (z listu królewskiego), wraca do zamku, a tam chwyta go  podejrzliwy Wojewoda. W konsekewncji Mazepa zostaje skazany na śmierć przez wystrzelenie z armaty. Wojewoda mści się sądząc, że to Mazepa urządzał podchody do jego małżonki, mści się również z bezsilności po starcie syna Zbigniewa (który popełnił samobójstwo z nieszczęśliwej miłości do swojej macochy).

Moja interpretacja z nawiazaniu do Zmienników.

Utwór "Nie zdziałasz nic", a szczególnie jego ostatnia zwrotka zacytowana przez Poprzednika, opisując sytuacje w jakiej znalazł się red. Barewicz, że jest marnie, w przepaści i na samym dnie. Okoliczności te jednakże dotyczą w gruncie rzeczy sytuacji finansowej redaktora (podatki i cła za Mercedesa), w mniejszym stopniu osobistej (zawiść kolegów z pracy oraz utrata przyjaźni tow. Zdzisława). W porównaniu jednak do zemsty, jakiej doświadczył Mazepa z ręki Wojewody nie są to nieszczęśnia ostateczne ani nie do okręcenia. Takiego porównania użył Autor tekstu utworu, rozpoczynając zwrotkę od wyrazu "Choć". Czyli to pocieszenie red. Barewicza, że bywają zemsty okrutniejsze, nieproporcjonalne do zarzucanych czynów.

Sądzę podobnie jak Poprzednik, że co do Ksywy nie można zastosować określenia zemsta. To "przypadek, rządzący światem tym", że w momencie włamu do stojącego od długiego czasu pustostatnu, dokonano akurat jego zamurowania. Ksywa to pechowiec, któremu "nieszczęścia snują się jak dym" (wyłączenie telefonu, odsiadka wspólnika, kradzież worka, no i oczywiście samo zamurowanie).